Het land is in rust en daarmee wij ook. Onze dagen worden gevuld met klussen die de rest van het jaar blijven liggen, terwijl de schuur vol ligt met aardappels die wachten om verwerkt te worden tot patat. Ongeveer 260 ton aardappelen ligt er achter deze schotten, die al bijna veertig jaar, op deze manier worden gebruikt. 

Met luchtkokers, die onder de aardappelen door lopen, worden ze droog geblazen en de omgevingstemperatuur zo constant mogelijk gehouden.

Ieder jaar dezelfde schuur, dezelfde schotten en dezelfde gereedschappen. Ook de meeste mensen die meewerken helpen ons al (tientallen) jaren en meestal ook hetzelfde aardappelras.

Zaterdag 4 oktober 2024:

Kleine misrekening lachte Rob. Ik bleek toch gelijk te hebben dat het twee rijtjes meer waren…
Alle aardappels van het nieuwe ras Lady Forte dat we telen liggen in de schuur, maar vraag niet hoe. 

Het lijkt zo simpel. Via transportbanden worden de aardappels de schuur in gebracht die je stukje bij beetje vult. Maar de manier waarop, komt nogal precies. Het liefst alles zo gelijkmatig mogelijk vanwege het ventileren en ja, alles moet wel passen. Hoger dan dit ging niet. 

En met een misrekening met je ineens creatieve oplossingen zoeken om ervoor te zorgen dat alles alsnog goed opgeslagen kan worden.

Gelukkig was dit een positieve misrekening en betekent dit dat de opbrengst hoger is dan verwacht, maar de kinderen mogen voorlopig niet in de schuur spelen, want we vertrouwen niet op de stevigheid van het creatieve bouwwerk.